Thursday, March 09, 2006

Κονιάκ και συμπάθεια

Συνηθίζω να μη διαβάζω τις στατιστικές,πιστεύοντας πως δε μου λένε κάτι ουσιαστικό.Ασφαλώς και παρέχουν χρήσιμη πληροφόρηση για την εξαγωγή συμπερασμάτων αλλά εγώ τις παραβλέπω.Ακόμα και όταν δεν ελλοχεύει η αμφισημία στην ερμηνεία τους,παραμένουν ένα πλήθος από άψυχα νούμερα,θεατές σιωπηλοί απ'τη θέση του σημαίνοντος.
Κατεβαίνοντας για το τριήμερο στο χωριό μου,το βρήκα έρημο.Τα λιγοστά νέα παιδιά έφυγαν για την κοντινή Πάτρα ή το κλεινόν άστυ,γυρεύοντας μια καλύτερη τύχη.Ελάχιστοι φίλοι απέμειναν.
Το μονίμως βροχερό Μεσολόγγι θα μπορούσε να είναι μια πόλη του αγγλικού Βορρά,κινηματογραφημένη απ'τον Κεν Λόουτς.Μόνο που οι συμπαθείς ανθρακωρύχοι και βιομηχανικοί εργάτες δίνουν τη θέση τους σε αγρότες.Δεν έχει σημασία.Η αγωνία της επιβίωσης δεν διαφέρει καθώς αποτυπώνεται στα σκοτεινιασμένα πρόσωπα,το ίδιο ανήσυχα ανάβει το τσιγάρο στα ροζιασμένα δάχτυλα.
"Κάτσε να σε κεράσουμε ένα ποτηράκι κονιάκ" μου φωνάζουν,μόλις μπαίνω στο καφενείο."Για να ζεσταθείς".
Μετά βίας τα βγάζουν πέρα.Και όμως,επιμένουν να τους χαρακτηρίζει μια άδολη γαλαντομία,μια οξύμωρη αρχοντιά.Και μόνο αυτή φτάνει για να με ζεστάνει.
"Εντάξει,αλλά τα δεύτερα,δικά μου"
Βρίσκονται σε απόγνωση,το βλέπω,έχουν κοπεί οι επιδοτήσεις για την καπνοκαλλιέργεια,αναγκάζοντας πολλούς να δώσουν τα χωράφια τους,κάνοντας αλλού μεροκάματα,τα οποία είναι πολύ χαμηλά.
Αισθάνονται άσχημα να μού μιλάνε για τα προβλήματά τους αλλά όπως έγραφε ο Καστοριάδης:"Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μιλάει εν ονόματι της εργατικής τάξης,παρά μόνο η ίδια η εργατική τάξη.Όταν λοιπόν ένας πολιτικός μιλάει εν ονόματι της εργατικής τάξης πρέπει να ξέρουμε πως είτε απατά είτε απατάται.Τρίτος όρος δεν υπάρχει".
Δεν γνωρίζουν τον Καστοριάδη,όπως επίσης δεν γνωρίζουν τι επιφυλάσσει το μέλλον.Συνεχίζουν,πάντως,να είναι αισιόδοξοι και πρόθυμοι να χαρούν μαζί με φίλια πρόσωπα.
Η δεύτερη γύρα καταφτάνει γρήγορα στο τραπέζι.Σπονδή σε μια ευγένεια δίχως φτειασίδια,σε μια οικειότητα που χαλυβδώνεται απ'τα κοινά βιώματα.
Και αυτό το 40% που εκφράζει την περιεκτικότητα αλκοόλ στο κονιάκ,είναι το μόνο ποσοστό που έχει να μου πει κάτι,πέρα από κάθε στατιστική.

3 Comments:

At 3/13/06, 10:22 PM , Blogger mindstripper said...

Ίσως αυτό το ποσοστό, να είναι και το μόνο αυθεντικό τελικώς Still Ill. Κάθε ζαλισμένο χαμόγελο κι ένα ψηφοδέλτιο ψυχής.

Υγεία. :-)

 
At 3/15/06, 1:16 AM , Blogger still ill said...

Ίσως αγαπητή mindstripper αυθεντικό είναι ότι έπεται.Λόγια που τρέμουν επειδή είναι γυμνά.Φωνή αβέβαιη,να τη σβήνει το αλκοόλ.Και ένα ζαλισμένο χαμόγελο,όπως πολύ ωραία το λες,να επιδοκιμάζει την προτροπή του Baudelaire να μεθύσουμε.Με κρασί,ποίηση ή αρετή.Όπως προτιμάμε.

 
At 2/28/07, 11:15 AM , Blogger houli_v said...

This comment has been removed by the author.

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home